Artikelen door Marjolein Nagel

#10 Halverwege de reis

Hoe is het met je boek? Hoe gaat het schrijven? Mensen vragen het me trouw. En telkens kom ik met het zelfde antwoord. Op en neer. En nee, het is geen boek, maar een blog. Ik schrijf tijdens het reizen. Net als bij een echte pelgrimage. Over wat me onderweg bezig houdt, de mooie ontmoetingen, de baalmomenten en de euforie als je je doel bereikt.
Alleen weet ik deze keer helemaal niet wat het doel is. Ik heb me op een dwaalspoor begeven. En dan wil ik ook nog onderweg verslag doen. Welke gek heeft dat bedacht? Ik dus, met m’n overmoed.

“Blijf nieuwsgierig, ook in slechte tijden.”

We hebben al heel wat tochten gemaakt, Franciska en ik. Innerlijke reizen en interessante expedities in verre buitenlanden. Dat alles onder het motto ‘You are not alone on your leadership journey’ van Tiara International, waar Franciska managing partner is. Deze reis rond de zestig had zij nooit zo gepland.
Hoe speelt ze het klaar om volledig in het moment gelukkig te zijn, terwijl de laatste jaren verschillende delen van haar leven zijn ingestort of op z’n minst gammel bleken te zijn, vraag ik haar.

#9 Hoezo duurzaam inzetbaar?

Tijdens een aantal interne lunchgesprekken over Rondde60 bij het RIVM gaat het over duurzame inzetbaarheid, job crafting en een mix & match programma dat medewerkers de mogelijkheid geeft om in overleg met hun leidinggevende een ander werkpakket samen te stellen. Ik vertel over mijn reis rond de zestig en wat ik uit verschillende bronnen heb opgediept. Namelijk dat mensen in de derde levensfase op zoek zijn naar een nieuw evenwicht tussen enerzijds vrij en autonoom zijn en anderzijds ergens bij willen blijven horen. In combinatie met een behoefte om van betekenis te zijn en te blijven. Tot zover de theorie.

#8 Sexy sixty

De voorjaarszon streelt mijn blote benen. Ik speel met het zand tussen m’n tenen en laat mijn hoofd rusten op mijn armen. De ogen gesloten. In de verte ruist de zee. Ik hoor het gekrijs van een meeuw. Mijn lief en ik liggen verrukkelijk wat te soezen in de zwoele duinen, goed beschut tegen de wind. Zomaar op een zonnige woensdagmiddag. Het leven rond de zestig is zo slecht nog niet. Zachte handen halen het haar uit mijn gezicht.

“Wees jezelf. Je bent goed zoals je bent.”

“Toen ík zestig werd, kreeg ik een viool van jullie”, herinnert mijn moeder zich. Mijn zus en ik hadden haar nog nooit horen spelen. Toch wisten we zeker dat dit haar grootste wens was, omdat de viool altijd een rol speelde in de verhalen die ze ons vertelde. We zochten een mooie uit bij een echte vioolbouwer.
Ook nu in het verpleeghuis speelt ze nog dagelijks haar favoriete stukken van Bach, Beethoven en Bruch. Momenten van meditatie en pure gelukzaligheid. Soms wordt er op de muur gebonkt: hou eens op met die herrie! Maar meestal zeggen de mensen: ‘oh wat speelde u weer mooi mevrouw Nagel, ik werd er helemaal vrolijk van’.

#7 De oma’s van tegenwoordig

In haar nieuwe boek doet Heleen van Royen verslag van de verschillende rollen die in een vrouw verenigd kunnen zijn: moeder, dochter, minnares en grootmoeder tegelijk. Inspirerend hoe ze als schrijver haar eigen leven tot onderwerp van haar werk maakt. Ik zie in gedachten al mijn volgende project opdoemen: de oma’s van tegenwoordig, een theaterproductie met een verscheidenheid aan grootmoeders die de wereld becommentariëren en verhalen vertellen over hun eigen leven en geschiedenis. Een kruising tussen de Vagina monologen en Benidorm Bastards moet het worden. Maar eerst deze column.

“Verliefd op het leven!”

We kennen elkaar van een schrijfcursus, waar Lia de laatste hand legt aan haar roman en ik de fundamenten voor mijn journalistieke project leg. Het was liefde op het eerste gezicht. Ik ervaar meteen de aantrekkingskracht: zo’n sprankelende verschijning, die notabene twee jaar ouder is dan ik! Daar wil ik meer van weten. Hoe ervaart zij die bocht rond de zestig, ook al zegt ze zich leeftijdsloos te voelen.

#6 Samen, apart of toch alleen?

Ook de liefde ontkomt niet aan een inspectie rond de zestig. Wil ik met deze man oud worden en hoe dan? Een legitieme vraag als je nadenkt over een betekenisvolle invulling van de derde levensfase.

Een vriendin vertelde mij dat ze wist dat het tijd was om te scheiden toen ze voor zich zag hoe het zou zijn als ze voor haar echtgenoot zou moeten zorgen. Ze was bang dat ze de brave man met rolstoel en al de plomp in zou duwen. Een andere vriendin verliet haar man na 32 jaar huwelijk, toen de kinderen het huis uit waren. Ze waren uit elkaar gegroeid en zij werd zomaar verliefd op een ander. Hoe kon dat nou?

“Zolang je nieuwsgierig blijft, ben je niet oud.”

“Toen vier jaar geleden mijn 1e kleinkind werd geboren realiseerde ik me dat ik in een andere positie kwam. Ineens hoorde ik zinnen van vroeger in mijn hoofd: “oh, is je oma overleden, nou ja, ze was ook al oud.” Ik dacht dit gaat nu over mij. En ik ben nog lang niet klaar met leven! Die drang van jou naar vrijheid herken ik op een bepaalde manier zeker. Het leven is zo kort en ik heb er nog zo’n lol in. Met bijna kinderlijk plezier heb ik mij sinds kort op het besturen van mijn drone toegelegd. Ik voel me dan zo vrij als een vogel.”