Hoe je de balans van je leven ook op kunt maken, laat Nelleke Noordervliet zien in “Aan het eind van de dag”. De vorm van een roman geeft vrijheid om alle aspecten van de werkelijkheid te verkennen, ‘want iedere overeenkomst daarmee berust op toeval’. Ze introduceert Katherina Mercedes Donker, Kat voor intimi, oud-minister en schrijfster van boeken over politiek en de rol van de vrouw, die nu een plezierig en onderhoudend bestaan leidt van concertbezoek en dagelijkse boven-de-krant-gesprekken met haar huidige partner. Dan komt het verzoek binnen om een biografie over haar te mogen schrijven. Haar leven zou symbool staan voor de tijdsgeest van de jaren 70 en 80. Het adagium uit die tijd, het persoonlijke is politiek, geldt volgens de biografe ook andersom: het politieke is wel degelijk ook persoonlijk. Met het lezen van de uitnodiging voor een eerste verkennend gesprek, komt de stroom aan reflecties op gang. Het lijkt Katharina Mercedes Donker helemaal geen goed idee om een boek over haar leven te laten schrijven. Daar komen de donkere kanten in, die ze liever verborgen wil houden.