Een paar maanden eerder zag ik “Moeilijk hart”, haar voorstelling over een zeer hart dat zich langzaam weer kan openen door te zingen. Ze vertelt over haar ervaring met de ziekte van haar man, haar eigen ziekte en hoe zingen haar hielp om moeilijke en vastzittende emoties tot uitdrukking te brengen. Wat een prachtige manier om de reflectie op je leven vorm te geven. Geen blogs of een boek, maar een theatervoorstelling, die mij diep ontroerde. “Mag ik je interviewen”, vroeg ik haar via een gezamenlijke vriendin. “Ja, natuurlijk”, antwoordde ze. Zoals ze ook heel hard JA tegen het hele leven zegt. Juist als de dood zo dicht bij is, wordt de drang om het leven ten volle te leven nog sterker.